Στο χωριό Διόδια Μεσσήνης (η αρχαία Λόη) και σε υψόμετρο 250 μέτρα, ο αμπελοκαλλιεργητής Νίκος Γκότσης αποφασίζει να αξιοποιήσει το πατρικό κτίσμα του 1900, για να στήσει το σύγχρονο οινοποιείο του το οποίο συνδυάζει μοναστηριακή λιτότητα και σύγχρονο χαρακτήρα, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα τις αξίες της παραδοσιακής οινοποίησης.
Τι πιο όμορφο από το να περνάω χρόνο στο αμπέλι μου.
Ένα μέρος μαγικό, γαλήνιο, ιερό για εμένα.
Μόνη μου συντροφιά; Ένα γεράκι…
Από μικρό παιδί θυμάμαι να πετάει πάνω από το αμπέλι μας.
Πόσο το θαύμαζα καθώς το κοίταγα να χάνεται πίσω από το βουνό
και να εμφανίζεται πάλι με τα επιβλητικά φτερά του και το αέρινο πέταγμα του.
Το ίδιο κάνω και τώρα, εξακολουθώ να το θαυμάζω
και να χάνω το βλέμμα μου στο αντίκρισμά του.
Τα χρόνια περνάνε, οι καιροί αλλάζουν, εγώ μεγάλωσα,
το αμπέλι κλαδεύτηκε, ξανά και ξανά αλλά το γεράκι παέμεινε σταθερό στο πέταγμά του, υποδηλώνοντας έτσι πως είναι ο μόνιμος σύντροφος.
Ποιος θα μου το έλεγε ότι θα ήταν η πηγή της έμπνευσής μου;
Κρυφός μου πόθος να καταφέρω να σας κερδίσω
καθώς θα γεύεστε ένα ποτήρι κρασί από το αμπελοτόπι μου με το γεράκι,
όπως με κέρδισε και εμένα με την μεγαλειότητα του…
Καλή απόλαυση